I lirë nga xhelozia
15. korrik e martë
“Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje…mos gënjeni kundër së vërtetës” Jakobi 3:14
Bibla thotë: “Ata vetë janë skllevër të prishjes, sepse një bëhet skllav i atij që e mundi” (2 Pjetrit 2:19). Dhe kjo është veçanërisht e vërtetë për xhelozinë. Chuck Swindoll: “Xhelozia dhe zilia shpesh përdoren njëra pas tjetrës, por ka një ndryshim. Zilia fillon me duar bosh; vajton për atë që nuk e ka…Xhelozia fillon me duart plot; kërcënohet nga dhimbja e humbjes së asaj që ke ndaj dikujt tjetër pavarësisht se sa mundohesh që ta mbash…Ky ishte mëkati i Kainit. Ai ishte xheloz ndaj Abelit. Ai urrente pranimin e Perëndisë ndaj vëllait të tij dhe vetëm pasi gjaku i Abelit u derdh mbi duart e Kainit, xhelozia u qetësua. Solomoni ka shkruar diçka që mund të ishte epitafi i Abelit: “Xhelozia është e ashpër si Sheoli. Flakët e saj janë flakë zjarri, një flakë që përvëlon” (Kënga e Këngëve 8:6).
Kushdo që ka përjetuar shpëtim nga ky gjigand djallëzor e di shumë mirë se si xhelozia mund të copëtojë një miqësi, të shpërbëjë një romancë, të shkatërrojë një martesë, të sjellë tension në rangjet e profesionistëve, të shfuqizojë bashkësinë në një skuadër, të rrënojë një kishë, të ndajë predikuesit, të ndjellë konkurrencë midis korit, të sjellë hidhërim dhe akuza ndërmjet instrumentistëve të talentuar dhe këngëtarëve të aftë. Xhelozia vë në dyshim qëllimet dhe i vjen inat për suksesin e tjetrit”. Bibla thotë: “Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje…mos gënjeni kundër së vërtetës”. Në vend të kësaj, vendos se me hirin e Perëndisë, do të thyhesh nga kontrolli i saj.
Swindoll shton: “Kam jetuar shumë vite duke iu bindur urdhërimeve të saj. Ishte një agoni e shpifur. Më në fund, e kuptova se nuk kisha pse të jetoja në errësirë. E vrava gjigantin dhe dola...dhe drita e lirisë mbështolli zemrën time. Ajri ishte kaq i freskët dhe i pastër. Oh, çfarë ndryshimi bëri! Ishte kënaqësi shumë e madhe. Pyesni gruan time”.
