Çfarë na mëson Bibla për paranë (3)
2. prill e mërkurë
“Lakuriq dola nga barku i nënës sime dhe lakuriq do të kthehem” Jobi 1:21
Ja çfarë tha Jobi për pasurinë e tij të madhe: “Lakuriq dola nga barku i nënës sime dhe lakuriq do të kthehem”. Jobi e kuptoi se ne të gjithë vijmë në jetë duarbosh dhe ikim nga kjo jetë duarbosh. E vetmja gjë që mund të marrim me vete kur të ikim është ajo që kemi çuar përpara nesh. Jezusi flet për këtë: “Mos mblidhni për vete thesare mbi tokë, ku i brejnë tenja dhe ndryshku dhe ku vjedhësit shpërthejnë dhe vjedhin, përkundrazi mblidhni për vete thesare në qiell, ku as tenja as ndryshku nuk prishin dhe ku vjedhësit nuk shpërthejnë dhe nuk vjedhin. Sepse ku është thesari juaj do të jetë edhe zemra juaj” (Mateu 6:19-21).
Kur Jezusi përmendi thesarin, ata që po e dëgjonin mund të mendonin se Ai po fliste për rrobat, ushqimin ose paratë. Të pasurit vishnin rrobat më të shtrenjta, por tenjat mund të hapnin vrima tek ato. Të pasurit hanin ushqimin më të mirë, por minjtë dhe krimbat mund ta konsumonin atë. Të pasurit kishin ar dhe argjend, por meqë nuk kishte banka, ata i mbanin paratë e tyre në shtëpi. Por për shkak se shtëpitë bëheshin me baltë, hajdutët mund të kalonin thjesht përtej mureve dhe të vidhnin. Ajo që Jezusi po thoshte ishte: “Mos e vër thesarin tënd aty ku mund të dëmtohet, të kalbet ose të vidhet”. Një pastor shkruan: “Jezusi nuk i do paratë e tua, ai do që ti të dorëzosh paratë e tua, pasurinë tënde, gjërat e tua tek Ai”. Kur e bën këtë, po investon në përjetësi në vend të kohës.
