Vazhdo të lutesh dhe të besosh
26. prill e shtunë
“Sepse ju keni nevojë për ngulm që … të merrni gjërat e premtuara” Hebrenjve 10:36
Edhe sa gjatë duhet të vazhdosh t’i lutesh dhe t’i besosh Perëndisë për përgjigje? Ky Shkrim merret me këtë pyetje: “Mos e hidhni tej guximin tuaj, që do të ketë një shpërblim të madh. Sepse ju keni nevojë për ngulm që mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara” (vargjet 35-36). Shumë nga premtimet e Perëndisë kanë afat kohor dhe të duhet besim i madh për t’i marrë ato. Vër re fjalën “ngulm” dhe përfytyroje veten si një vrapues maratone i vendosur për ta mbaruar garën dhe për të marrë çmimin në fund. Vër re fjalët: “mbasi, të bëni vullnetin e Perëndisë, të merrni gjërat e premtuara”. Ti thua: “Nuk jam i sigurt se cili është vullneti i Perëndisë në këtë çështje”. Çfarë thotë Fjala e Perëndisë? Asaj duhet t’i bindesh, të qëndrosh në të dhe ta shqyrtosh situatën në bazë të saj.
Për njëzet vjet Abrahami ngriti sytë drejt qiellit duke besuar: “Zot, ti the se pasardhësit e mi do të ishin sa yjet e qiellit. Nuk e di si do ta bësh, sepse unë jam njëqind vjeç ndërsa gruaja ime Sara është nëntëdhjetë. Por do të të besojë gjithsesi” (Shiko Zanafilla 15:5-6). Kur lutesh në këtë mënyrë, rrezikon të dukesh si i marrë në sytë e të tjerëve. Por marrja e mrekullive mund të përfshijë dukjen si i marrë, ashtu si Jezusi kur i tha shërbëtorëve të mbushnin qypa me ujë kur ajo që i duhej atyre ishte verë. Ose kur fërkoi baltë tek sytë e të verbrit që ai të mund të shikonte. Por të ftuarit e dasmës pinë verën më të mirë dhe i verbri u kthye në shtëpi duke parë. Pse? Sepse ata qëndruan në fjalën që Jezusi i dha. Dhe ti duhet të bësh të njëjtën gjë.
