Pse smund të punojmë së bashku (3)
6. korrik e diel
“Ja, sa e mirë dhe e kënaqshme është që vëllezërit të banojnë bashkë në unitet!” Psalmi 133:1
Arsyeja e tretë: temperamenti. Disa njerëz nuk janë të shoqërueshëm. Kur ata përballen me sfida, nuk i shkon kurrë ndër mend që të marrin ndihmën e njerëzve të tjerë në mënyrë që të arrijnë qëllimin e tyre. Kur vepron vetëm, ti do tëarrish një sasi të caktuar suksesi, por kur bashkëvepron me njerëzit e duhur, ti do të arrish gjëra të cilat nuk i kishe ëndërruar kurrë. Kur bën çdo gjë vetëm dhe nuk bashkohesh asnjëherë me të tjerë, krijon pengesa të mëdha kundër potencialit tënd.
Dr. Allan Fromme ka thënë: “Njerëzit kanë arritur më shumë duke punuar me njëri-tjetrin se sa kundër njëri-tjetrit”. Kjo sigurisht që është një nënvlerësim! Siç thotë Chuck Swindoll: “Askush nuk është një skuadër e tërë … Ne kemi nevojë për njëri-tjetrin. Ti ke nevojë për dikë dhe dikush ka nevojë për ty. Ne nuk jemi ishuj të izoluar. Për të bërë këtë gjë të quajtur jetë të funksionojë, duhet të mbështetemi dhe të mbështesim. Të lidhemi dhe të përgjigjemi. Të marrim dhe të japin. Të rrëfejmë dhe të falim. Të kërkojmë dhe të pranojmë e të varemi tek të tjerët. Meqë asnjëri prej nesh nuk është një njeri i plotë, i pavarur, i mjaftueshëm, super i aftë dhe I plotfuqishëm, le të ndalojmë së shtiruri sikur jemi. Jeta është mjaftueshëm e vetmuar pa patur nevojë që ne ta luajmë këtë rol qesharak. Loja mbaroi. Le të lidhemi me njëri-tjetrin”. Nëse dëshiron të arrish diçka të madhe, duhet të bashkohesh me të tjerët. Numri një është tepër i vogël për të patur sukses. Bibla thotë: “Ja, sa e mirë dhe e kënaqshme është që vëllezërit të banojnë bashkë në unitet! ... sepse atje Zoti ka vënë bekimin, jetën në përjetësi” (vargjet 1, 3). A e kuptove? Kur ne punojmë së bashku, Perëndia sjell bekimin e Tij mbi përpjekjet tona. Dhe pa bekimin e Perëndisë, nuk ka sukses të vërtetë dhe afatgjat.
